De thuissituatie
Het eerste jaar na de diagnose woonde ik nog thuis bij mijn ouders. Ik studeerde in Amsterdam en probeerde er het beste van te maken. Maar studeren en tegelijk mantelzorger zijn viel mij zwaar. Met het oog op de toekomst had ik besloten om mijn studie te laten vallen en mij te focussen op werk en het verwerken van het verlies dat ik voelde. Mijn vader wou absoluut niet naar de dagbesteding toe, laat staan naar een verzorgingstehuis. Dit had vooral te maken met het feit dat hij vond dat hij niet ziek was.
In maart 2020 besloot ik om het huis uit te gaan. Ik vloog tegen de muren op, omdat mijn vader en ik ontzettend veel botsten. Hij had namelijk last van persoonlijkheidsveranderingen. Hierdoor werd hij een hele chagrijnige en opstandige man. Dit was ontzettend confronterend, omdat ik mijn vader niet meer terug zag. Zelf was ik en ben ik nog steeds een ontzettend papa’s kindje. We konden vroeger ontzettend lol hebben, zaten altijd te klieren en hadden dezelfde humor. Mijn vader was eigenlijk mijn beste vriend, broer en vader in één.
De veranderingen deden pijn. Maar het was wel de beste keuze die ik gemaakt heb. Ik kon er nu voor mijn ouders zijn, had meer geduld en nam ook de tijd voor ze als ik er was. Het enige nadeel was dat ik voor de studie naar het andere kant van het land was verhuisd. Gelukkig kon ik de studie en het mantelzorgen wel goed combineren omdat de studie door Corona online was.
Thuis ging mijn vader wel steeds meer achteruit. Mijn moeder moest stoppen met werken omdat de zorg voor mijn vader niet meer te combineren was met het werk. Hierdoor kwam zij steeds meer thuis te zitten. Om mijn moeder te ontlasten ging ik steeds vaker naar huis. Op deze manier kon zij even naar buiten of met haar zussen ergens naartoe, zonder zich zorgen te maken over papa. En zo probeerde ik herinneringen te maken met mijn vader. De dementie had zich al wat verder gevorderd, waardoor hij eigenlijk een hele lieve man werd die ontzettend dankbaar was. Deze momenten koester ik dan ook. Gelukkig had de casemanager na lang zoeken een passende dagbesteding gevonden, waar hij elke dinsdag en donderdag naartoe kon.
VergeetMIJniet 